Kaybetmek doğuştan gelen bir yükümlülük gibiydi
Ellerin en çok vedalara alıştı
Biteceğini bildiğin hayatı yaşamalıydın yine
Her sabah kalktığında bu düşünceyle
Ve yine biteceğini bildiğin halde günün
Bir gülümseyişle bakmalıydın aynaya
Geceleri gizli bir sevgili gibi buluşmalıydın
Köşe bucak, görünmemek için gözyaşıyla
Ve yokluklarda ilerlemek gerekiyordu
Ağlamak aslında son olduğunu düşünmediğin için devam ediyordu
Hayaller kurulur her günün başında
Ve bir sonraki gün için de, sonunda
Umutlar tekrar edilir defalarca
Yastığının yanında, başucunda
Saçını okşar her gece...
Ama tokatlayarak uyandırır seni
Unutman gereken her hece
Alışmak zorunda olduğunu bildiğin için sıkarsın dişlerini
Bir cüretle kaldırmaya kalkarsan hayata karşı yumruklarını
Yaralanacak tek yer olacaktır avuçlarının içi.
İlk defa düştüğünde mesela
İlk defa kanadığında dizlerin
İlk defa ayağa kalktığında kendi kendine
Ve ilk defa öldüğünde belki, anlayacaksın bir kavgada olduğunu
Sonsuz bir inatlaşma olduğunu anlayacaksın hayatla insan arasında
Hep hayat kazanacak en nihayetinde
Sen plan yapacaksın o bozacak
Sen kalkacaksın o vuracak
Sen yeterince düştüm, artık kalkmam diyeceksin
Uzatacak umudu bir sopanın ucunda ellerine
Sen tutunup biraz dikleşmeye başladığında bedenin
Yine kapaklanacaksın yüzükoyun yerlere
Umutları alıp götürür sular
Tüm kurulmuş hayallerin kırık parçalarını tutabilecek kadar kocaman onlar
Yürüdükçe yollarda
Kanadıkça yıllarda
Baktıkça yukarılara
Aynı gökyüzü altında
Binlerce bakışta
Kahkahada, çığlıklarda ve yakarışta
Herkes tamamen yapayalnızdır aslında
Kırılgan ruhlar için bir cezadır dünya
Ve dayanılmaz soğuk olduğu için,
Tepede kocaman bir güneş olsa da
Kırılgan ruhuna geçirmek için,
Yanında getirdiğin bir paltoydu bedenin
Ve yaşanmış her gün vurulmuş bir kırbaç darbesiydi sırta.
Gülümsemek ölçütü olmadı hiçbir zaman mutluluğun,
Veya ağladıkları kadar üzgün olmadı insanlar
Onlar mutluluğu umdukça mutlular.
Bu dünyada mutluluk umuttur.
Ufalandıkça mutluluğu unutturur.
                                                             Orçun Fırat UYGUROĞLU