Hani otururduk bahçemizde
Sen en güzel müzikleri çalardın ya sazından
Ben de üzerine üç beş söz yazmaya çalışırdım şarkı olsun diye
Ama yeterince güzel olmazdı, hep kalırdım biçare
İsterdim ki güzel olsun senin kadar
Ama bulamazdım öyle bir kelime
İşlerdim sözcükleri tane tane
Ama seni anlatacak bir sıfat tamlaması yapamazdım yine
Ki senden önce güzel şiirler yazan bir adamdım da aslında
İnanmazsan sorabilirsin
Denize, güneşe, gökyüzüne, yıldızlara, aya

Olduklarından daha güzel bile anlattığım oldu oysa
Mesela bakardım yükseklerde uçan bir kuşa
Onun kanatlarıyla güzel resimler çizerdim gökyüzüne
Şimdi kanatlanması mümkün olsa kalemimin
Tüm kuşları indiririm yere
Ve senin adını yazarım
Bir baştan bir başa, ufuk çizgisinin tam üzerine
Seni görene kadar senin kadar güzel bir şey olabileceğini düşünmezdim zaten
O kadar hayal gücüm olmadı hiçbir zaman
Hem hayal olamayacak, hem de gerçek olamayacak kadar güzelsin bu yüzden
Sana bir lisan bulmalı, daha önce hiç kullanılmamış bir kelime
Hani öyle güzel serinletiyorsun ki ruhumu
Yani ne gerek vardı diyorum şimdi bu yaz günü esen melteme
Ve öyle güzel ısıtıyorsun ki içimi
Ne gerek vardı diyorum bu gökyüzündeki güneşe
Ne desem boş, ne anlatsam eksik kalacağım
Sen benim (sesim) ol, ben bundan sonra susacağım.
                                                              Orçun Fırat UYGUROĞLU